علیرضا حیدری در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد:زمانی دوسوم حقوق و درآمد کارگران بابت اجاره مسکن صرف می شد ولی امروز همه دریافتی کارگر و بازنشسته صرف اجاره مسکن می شود؛ از این رو لازم است فرمول های موفقی که در کشورهای دنیا اجرا شده مورد مطالعه قرار بدهیم و آنها را برای خانه دار کردن اقشار کم درآمد و محروم جامعه به کار بگیریم.
وی ادامه داد: وقتی کارگر یا بازنشسته نقدینگی ندارد که آورده اولیه اش را تامین کند یا فاقد تمکن و درآمد مالی است و پس اندازی ندارد باید مسکنی برای او ساخت که بتواند بعد از مدتی در آن سکونت پیدا کند و معادل آنچه توان پرداخت دارد و به میزان توانایی درآمدی از او اجاره دریافت کرد.
این کارشناس حوزه کار خاطرنشان کرد: در حال حاضر دو راه پیش روی دولت آقای رئیسی برای خانه دار کردن کارگران وجود دارد، یکی ساخت مسکن استیجاری و مسکن اجاره به شرط تملیک و دیگری دادن وام های بلند مدت با اقساط کم بهره است.
وی افزود: ما می توانیم الگوی مسکن را کوچک کنیم و در اختیار همه قرار بدهیم یعنی با انبوه سازی در الگوی مسکن کوچک، افراد بی خانمان را ساماندهی کنیم و با اعتبارات دولتی و اعتباراتی که از بخشهای دیگر تامین می شود، مسکن اجاره به شرط تملیک را در طولانی مدت و با نرخ پایین ساخته و تحویل افراد بدهیم.
حیدری افزود: با این شیوه افراد در خانه می نشینند و اقساط آن را در قالب اجاره با نرخ پایین و به شکل طولانی مدت می پردازند و صاحبخانه می شوند.
به گفته حیدری در ساخت و تولید مسکن استیجاری و اجاره به شرط تملیک برای کارگران بدون آنکه دخالت مستقیم دولت باشد می توان با تولید کنندگان مسکن که به شکل حرفه ای در بازار وجود دارند وارد مذاکره شد و مشارکت آنها در ساخت مسکن را در قالب دادن یکسری امتیازات برای کاهش هزینه هایشان به کار گرفت.